< NASTĘPNY

System wejść do Tatrzańskiego Parku Narodowego

III NAGRODA W KONKURSIE ARCHITEKTONICZNYM, 2015 r.
Zespół autorski: Antoni Surowiak, Mateusz Gierszon, Ewelina Siestrzewitowska

standard energetyczny: podwyższona izolacyjność termiczna
dodatkowe: znaczne wykorzystanie materiałów naturalnych i technik tradycyjnych

Prezentowany projekt koncepcji architektoniczno-funkcjonalnej punktów wejść do Tatrzańskiego Parku Narodowego położonych w Dolinie Białego oraz Dolinie Kościeliskiej oparty jest o autorski SYSTEM ZABUDOWY MODUŁOWEJ, umożliwiającej zaprojektowanie i wykonanie wszystkich pozostałych punktów wejścia na teren TPN oraz łatwość późniejszej zmiany wielkości tych punktów. Jest to więc system, dzięki któremu można zaprojektować punkty wejścia od najmniejszych z jedną kasą (jak w Dolinie Białego) aż po największe z 4 kasami, informacją turystyczną, sklepami oraz odseparowanym ruchem wejściowym i wyjściowym.

.

CELE:

Wykorzystanie niewielkich, łatwych w montażu, przewożeniu i magazynowaniu modułów miało na celu wypełnienie zadań stawianych punktowym wejścia w regulaminie konkursu:

• elastyczność umożliwiająca dynamiczną reakcję na nasilenie lub spadek ruchu turystycznego,
• łatwość budowy, dowozu prefabrykowanych elementów i ich montażu bez potrzeby używania większego sprzętu budowlanego,
• minimalizowanie zużycia energii na cele budowlane, dzięki wykorzystaniu lokalnego budulca oraz cele grzewcze, dzięki odpowiedniej izolacji ścian kiosków,
• kształtowanie architektury nowoczesnej i regionalnej, zakorzenionej w miejscowym klimacie, lokalnej tradycji budowania i technologii, jednak przy wykorzystaniu nowoczesnych i dynamicznych form adekwatnych do funkcji obiektów,
• minimalizowanie ingerencji w krajobraz dzięki modularnym elementom, które można elastycznie układać względem siebie, dostosowując zabudowę do charakteru działki, a także dzięki wykorzystaniu naturalnych, lokalnych materiałów, dachów zielonych i zieleni pokrywającej ściany budynków,
• wyznaczenie jasnej granicy pomiędzy miastem a parkiem narodowym dzięki użyciu jednoznacznej formy bramy
• ukształtowanie zabudowy w taki sposób by jednoznacznie kierować ruchem turystycznym, a w przypadku dużych punktów wejścia poprzez sam układ zabudowy bez użycia dodatkowych barier separować ruch „do” i „z” parku. Odpowiednio ukształtowana zabudowa umożliwia także przejazd pojazdów przez bramy.

.

MODULARNY SYSTEM ZABUDOWY zaprojektowany na potrzeby Tatrzańskiego Parku Narodowego obejmuje następujące typy elementów:

• duże zadaszenie dla czterech kiosków wraz z zapleczem magazynowo-sanitarnym i punktem odpoczynku turysty
• małe zadaszenie dla dwóch kiosków wraz z zapleczem magazynowo-sanitarnym i punktem odpoczynku turysty z dwoma rodzajami przypisanej do nich attyk
• duża brama – brama wyjściowa z parku stosowana w dużych punktach wejścia, przystosowana do przejazdu wozów strażackich i ciężarówek
• średnia brama – brama wejściowa do parku stosowana w dużych punktach wejścia, brama wyposażona w ławkę i tablicę ogłoszeń
• mała brama – brama wejściowa do parku stosowana w małych punktach wejścia, przystosowana do przejazdu samochodów osobowych, brama wyposażona w ławkę i tablicę ogłoszeń

.

Konstrukcja zadaszeń nad oraz bram wjazdowych oparta jest na tradycyjnej drewnianej konstrukcji zrębowej oraz drewnianych słupach i belkach. Do budowy elementów drewnianych wykorzystane są bale i słupy z drewna litego oraz belki z drewna klejonego.

.

Funkcją drewnianych zadaszeń jest przede wszystkim stworzenie formy dla organizacji ruchu turystycznego w punktach wejścia. Wykorzystanie formy wydłużonego rombu ma na celu stworzenie zapraszającej formy bramy, która – w przypadku małych punktów wejścia (jak w Dolinie Białego) – daje jasny znak gdzie znajduje się wejście, a w przypadku większych punktów, separuje ruch turystyczny „z” i „do” parku, przesłaniając bramę wyjściową od strony miasta i bramę wejściową od strony parku.

Zadaszenia i bramy są ramą, w którą „włożone” są kioski z podstawowymi funkcjami jak kasa, sklep i informacja turystyczna.

.

Forma obiektu podyktowana jest więc jego funkcją, symboliczną – tworzenia znaku i granicy i praktyczną – organizacji ruchu turystycznego.

Budynek wpisuje się w krajobraz dzięki zastosowaniu lokalnych materiałów jak kamienne fundamenty i posadzki, drewno i lokalna roślinność oraz zastosowanej kolorystyce: czerni drewna impregnowanego metodą impregnacji powierzchniowym paleniem, jego naturalnym kolorom i zieleni.

W budynki, jako ich część integralna, wpisane jest logo TPN wykonane z krawędziaków użytych w ścianie zrębowej. Jest to zabieg, który ułatwia identyfikację obiektów. W pobliżu logo na elewacji wisi nazwa danego punktu wejścia.

I am text block. Click edit button to change this text. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.

POPRZEDNI >